|
||||||||
30 jaar Guido Belcanto…dat vraagt natuurlijk om een compilatie, maar Guido zou Belcanto niet zijn, als hij in het samenstellen van zo’n terugblik niet héél ver zou gaan en zo komt het dat deze box drie cd’s bevat, waar, als ik dat goed geteld heb, 49 nummers op staan. Dat Guido heel productief is geweest, bewijzen zijn veertien (!!) reguliere CD’s en daar komen nu dus bijna vijftig vaak onuitgebrachte songs bij, waar de zanger je zelf doorheen loodst in het in typische Belcanto-stijl geschreven boekje: hij begint bij het duo dat hij met z’n overleden broer-gitarist Dirk vormde, om via zijn “echte” bands Riverboat Shuffle,Speedy King and his Feetwarmers en The Gigolo’s uit te komen bij zijn samenwerkingen van toen en van nu. Jakke de Zeeman,Marco Z, Sint Andries MC’s en Tactloos sieren CD 2, Derek, Mario Vermandel, Esther Lybeert, Willy Willy, The Scabs, Hei Pasoep…zijn namen, die te hulp kwamen bij de rariteiten waarmee CD” is volgestouwd en waarvan een aantal niet helemaal ongemerkt passeerden, omdat ze gebruikt werden in theatervoorstellingen, YV-programma’s og bij benefietplaten, zoals het allereerste volume van “Te Gek”. Als die twee puzzel-cd’s een heel goed beeld schetsen van de veelzijdigheid van Belcanto -hij laat zich horen in folk-, blues-, skiffle-, rock- en kleinkunstversie, dan is CD 1 nochtans, althans wat mij betreft, het paradepaardje van deze bijzondere box: met zijn vaste begeleiders van “De Bloedbroeders” speelde Guido veertien nummers live, of liever, veertien nummers werden gekozen uit de talloze live-opnames die in de periode 2015-2018 gemaakt werden en het resultaat is een soort “Greatest Hits Live” geworden, waar je ruim zeventig minuten lang ademloos zit naar te luisteren. Zelf mag ik me wel een fan van het eerste uur noemen en ben ik dus als verzamelaar erg blij met de rariteiten en weeskinderen, waarvan ik er vele nog niet had -al is mijn Gigolo’s singeltje nu wellicht plot veel minder waard dan een maand geleden-, maar waar het mij echt om gaat, is het proefondervindelijke bewijs dat ik kon leveren door CD1 te draaien voor mensen, die niet zo “into Belcanto” zijn en wat blijkt: stuk voor stuk (her)kennen ze “De Vrouw van de Bakker”, “Plastic Rozen Verwelken Niet”, “Het Zeildoek van de Botsauto’s”, “Toverdrank”, “Vlammetjes”, “Rome Bij Nacht” of “La Pasionaria”. Ik vermeld bewust enkele nummers niet, maar de conclusie mag duidelijk zijn: Guido Belcanto heeft zich de voorbije dertig jaar een “status van Instituut” bijeengezongen, wat allerminst eenvoudig moet geweest zijn voor iemand die niet voor één bepaald genre kiest, maar die Het Levenslied en de observaties die daar aan voorafgaan tot zijn handelsmerk gemaakt heeft. Dat hij zich ook wist te omringen met de meest veelzijdige begeleiders en ondanks alle zwarte momenten die zijn leven bezwaarden overeind wist te blijven en vandaag zelfs sterker staat dan ooit, heeft zonder enige twijfel flink bijgedragen aan het uiteindelijke resultaat -so far, that is- van een immens boeiende carrière geleid. Dat Guido ook fan was van Elefantino Pantani, zette hem, dat geef ik grif toe, bij mij nog een trapje hoger in mijn persoonlijk klassement. Op het moment dat ik deze regels uittik, is Kerstmis nog een kleine honderd dagen van hier, maar ik kan sommigen uit mijn vriendenkring al verwittigen: ik weet nu al wat ik in bulk ga aanschaffen dit jaar. Dit is namelijk een absoluut on-mis-ba-re verzameling prachtliederen. Hulde en dankjewel, Guido ! (Dani Heyvaert)
TRACKLIST: |
||||||||
|
||||||||
.jpeg)
